ابومنصور محمد بن احمد بن ازهر، معروف به ازهري هِرَوي فقيه، محدث، اديب، نحوي، لغوي و شافعي است كه فضل و درايت وي مسلّم و داراي تاليفات متعددي مي‏باشد. اَلْاَدَوات، التقريب في التفسير، شرح شعر اَبي‏تمام و... از جمله آثار او مي‏باشند. ازهري هروي به جهت فراگيري لغات متفرقه به سياحت پرداخت. در اين اثنا به دست باديه نشينان اسير شد و در آن جا، كلمات، گفت‏وگوها و مخاطبات ايشان را جمع كرد و دركتابي گردآورد. زيرا اين قوم به زبان اصلي و بدون غلط، تكلم مي‏كردند. محمد ازهري هروي سرانجام در هشتاد و پنج سالگي وفات يافت.